Равоншиносон тарбияи меҳнатии ҷавононро дар мадди аввал ниҳода, бо далелҳои равшан исбот кардааст, ки инкишофи  қобилияти меҳнатӣ ба  тарбияи дурусти  меҳнатӣ дар  ҷавонӣ вобаста аст.

Меҳнат бояд  эҷодӣ   бошад.  Танҳо  меҳнати  эҷодӣ  имконият  медиҳад,  ки   сарватҳои   моддии  ҷамъият   ба  таври  фоиданок  ва  дуруст  истифода   карда  шуда,   ба   мустаҳкамшавии   базаи  моддии  мамлакат  ёрӣ расонад,  дараҷаи некуаҳволӣ  ва  моддии  оммаи   меҳнаткашонро  баланд  бардорад.  Барои  ҳамин ҳам  ба  меҳнати   эҷодӣ  тайёр  кардани  бачаҳо  яке  аз  вазифаҳои муҳимтарини   тарбия мебошад.

Аз ин  лиҳоз, хуб  мешуд,  ки  дар  барномаҳои  таълимӣ ба  таълими  фанни   технологияи  меҳнат  (касбу ҳунар) 2  соат  ҷудо  карда шавад. Аз  мушоҳидаҳо  аён  мегардад,  ки  дар   маркази  бисёр  шаҳру ноҳияҳои   калони   ҷумҳурӣ    хонандагоне  вомехӯранд,  ки   ҳатто   тарзи  дуруст истифода   бурдани  олоти  меҳнатро   намедонанд,  меҳнат  карданро  дӯст  намедоранд, бо  роҳи  осон  пул  ёфтанро   орзу  мекунанд.  Шояд  ба  хотири ин хаёли  хом  ба  ҳар  гуна   ҳизбҳои ифротгарои  террористӣ - экстремистӣ пайваста, ба  ҷони  ҷавони худ раҳм  накарда, амалҳои ноҷавонмардонаро анҷом  медиҳанд, ба халқу миллати хеш, ба  Ватани азизашон  хиёнат  мекунанд, дар ҷангҳои Шому Ироқу Афғонистон ширкат меварзанд.

Масъалаи  дигаре,  ки  имрӯз ҷомеаи  моро ба  ташвиш овардааст, тарбияи  бачаҳо дар оила мебошад. Вобаста ба ин Қонуни Ҷумҳурии  Тоҷикистон «Дар  бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» ба тасвиб расид. Аз  қонуни мазкур ва тадбирҳои  иловагӣ ба ин қонун, чанд  сол  сипарӣ шуда бошад ҳам, падару  модароне ҳастанд, ки то ҳол ба тарбияи фарзандон  ҷиддӣ машғул  намешаванд, бо муассисаҳои   таълимӣ  алоқаи зич надоранд,  бесабаб ба маҷлису ҷамъомадҳо намеоянд,  маҷлисҳои  падару  модарон  ба  маҷлиси «модарон» табдил  шуда,  бисёре  аз  ин гуна волидайн шахсан ба тарбия  кардан  ниёз  доранд. Мақсади  асосии  давлат  ба роҳи    дуруст тарбия    намудани   наврасону ҷавонон  мебошад.  Ба   ақидаи  ман,  дар  оила падар ё модар  бояд пешво  бошад,  оиларо  ба  роҳи  дуруст   бурда  тавонад,  ба  ӯ  танҳо  дар  маҷлиси  падару  модарон   иштирок  кардан   иҷозат  дода  шавад.

       Дар «Китоб барои падару модарон» ном асараш А.С.Макаренко дар  кори  тарбияи бачагон нақши  ниҳоят калон бозидани падару модарон  ва  тамоми    аҳли  оиларо  нишон  додааст.  Дар асоси таҷрибаву мушоҳидаи  дуру  дарози  худ  ба  хулоса омада  буд,  ки  агар  падару   модарон    фарзандонро    дуруст  тарбия   накарда бошанд,   он   гоҳ  онҳо ба  зиммаи  муаллим    меҳнати  хеле  вазнинро бор  мекунанд.  Зеро  ба  ҳама маълум аст,  ки аз  тарбия кардан      дида  аз  нав   тарбия  кардан  душвортар  аст.  Аз ин  рӯ,  муаллимон барои  ислоҳи  камбудиҳои   падару модарон меҳнати  зиёде  сарф  мекунанд,  меҳнати  онҳо аксаран  самараҳои   хеле  кам  медиҳад.

Имрӯзҳо   яке  аз    масъалаҳои    муҳим  тарбияи   ҳарбӣ – ватандӯстӣ    ва  даъвати  ҷавонон  ба  сафи  Қувваҳои  Мусаллаҳи   Ҷумҳурии  Тоҷикистон  мебошад.  Ба   тинҷиву    амонии кишвар,  баланд  гаштани  сатҳи   буду боши сарбозон   ва  беҳтар    гаштани сифати таомҳои ошхонаҳои сарбозон  нигоҳ  накарда,  ҳастанд  ҷавононе,  ки   аз   хизмат  дар   Қувваҳои  Мусаллаҳи ҷумҳурӣ,  ҳимояи   марзу буми  Ватан,   адои  қарзи   шаҳрвандӣ   саркашӣ  мекунанд.

Ҳар  як  шахсе,  ки  хизмати  ҳарбиро адо менамояд,  ӯ  аз  он  ҷо бо  сифатҳои    нав,  аз  ҷумла,  бо  донишҳои   нави  ҳарбӣ,  сиёсӣ, бо хислатҳо ва бо  рафтори  нав бармегардад.

Зувайдулло САЛИМОВ,

директори мактаби №2-и шаҳри

Норак, Аълочии маориф ва илми

Ҷумҳурии Тоҷикистон