Ду омӯзгор бо ҳам суҳбат доранд, якеаш мегӯяд:

-Айни замон кор кардан душвор гаштааст!!! Омӯзгор аз директор метарсад, директор аз тафтиш, тафтиш аз волидон, волидон аз кӯдакон, танҳо кӯдакон аз касе наметарсанд.

Ҷазои Одам

Дар дарси таърихи қадим омӯзгор аз талаба мепурсад:

-Аввалин одами рӯи замин кӣ буд?

Талаба:

-Ҳазрати Одам.

-Худованд  ӯро чӣ гуна ҷазо дод?

-Барояш Момо Ҳаворо офарид.

Рӯбардор кунам

Аз суҳбати ду рафиқ:

-Гӯш кун, ту вазифаи хонагии писаратро аз фанни риёзӣ иҷро кардӣ?

-Бале.

-Ба ман ҳам деҳ, рӯбардор кунам.

Худатон бедор кунед

Профессор:

-Рафиқ донишҷӯ, ҳамсояи хоби худро бедор кунед!

Донишҷӯ:

-Шумо ӯро хобондед, худатон бедораш кунед!

Стипендия намегирад

Донишҷӯ дар имтиҳоне ба саволҳо ҷавоб дода наметавонад.

Профессор аз ӯ мепурсад:

-Ба фикри шумо, имтиҳон чист?

Донишҷӯ:

-Ин суҳбати ду  нафари боақл аст.

Профессор:

- Рафту яке аз онҳо камақл бошад -чӣ?

-Он гоҳ нафари дуюм стипендия намегирад.